Międzynarodowy dzień teatru i jego 50 obchody wypadają właśnie dzisiaj.
My wybieramy się do Teatru Wielkiego na Jezioro Łabędzie, nasze wyjście zupełnie przypadkiem zbiegło się z obchodami tego (niestety mało popularnego u nas) święta. Nie mam dziś zbyt wielkiej ochoty na formalne sukienki. Stwierdziłam, że to doskonała okazja do założenia mojej zarowej spódnicy. Uwielbiam ten złotawy połysk materiały, specyficzny wzór, a do tego ma kieszenie.
Wracając do teatrów preferuję jednak te bardziej kameralne, dają mi poczucie bliższego obcowania z akcją rozgrywającą się na scenie, aktorami.
Uciekłam dziś przed przepowiednią cyganki. Jeśli coś ma się zdarzyć los sam złapie mnie za poły mojego płaszcza.
Jak się okazało, udało nam się z Paulą zrobić zdjęcia w ostatni słoneczny dzień tego tygodnia.
Nie chce mi się wierzyć w weekendowy powrót zimy, za bardzo poczułam wiosnę. W tym roku znalazłam nawet okulary muchy, w których wyglądam nie najgorzej. Długo nie mogłam znaleźć odpowiednich, modele tego typu są zazwyczaj bardzo duże, a ja mam dosyć drobną twarz. Ku mojemu zdziwieniu wybawił mnie Tk Maxx, wziełam pierwsze z brzegu i okazały się strzałem w dziesiątkę.
Lubię jej spraną, wypłowiałą zieleń.
Ciężkich metalowych troczków trzeba pilnować, lubią się plątać, a nie są dorymi towarzyszami dla szyb i luster.
I te dziwnie głębokie kieszenie - mam wrażenie, że przedmiot raz do nich schowany zdoła z nich wypaść, zostając gdzieś po drodze na chodniku.
Znalazłam trochę czasu i wystawiłam na allegro ostatnie sztuki toreb, oraz jamników:))
Wszystkich zainteresowanych zapraszam więc tutaj, a stały odsyłacz do moich aukcji znajdziecie w górnym prawym rogu bloga.
A pod drugim adresem, można 'wygrać' jednego z moich filcowych jamników.
Parę dni temu udało mi się kupić po prostu piękną rzecz. Koronkową marynarkę/narzutkę, zapinaną na haftki i przewiązywaną szarfą. Niesamowity jest w niej sam materiał, nie jest to zwykła płaska koronka, każdy kwiatek wyszywany jest osobno, delikatną tasiemką.
Czekam na cieplejsze dni.
Kolejna czapka do kolekcji, na pandę polowałam długo, bo już od wakacji. Pierwszą zobaczyłam będąc w Belgii w RI, ale cena nieco mnie zniechęciła. Później w ślad za RI uszate-czapki wypuściło C&A, ale ich pandy miały strasznie depresyjne i jakieś takie złowieszcze miny. Zdecydowanie nie o taką mi chodziło.
Jak to w takich historiach bywa, ideał znalazłam kiedy zupełnie odpuściłam sobie szukanie;)
Od czasu do czasu, lubię zostawić obcasy w domu, a zabrać ze sobą garść poczucia humoru i trampki.
Ilość uśmiechów przesłanych mi w drodze z uczelni do domu: niezliczona;)
I pamiętajcie: NEVER SAY NO TO PANDA
Mam słabość do takich parkowych alei, niezależnie od pory roku, uwielbiam tę niedoskonałą symetrię drzew.
Czerwona, plisowana spódnica czekała w szafie szereg lat, na tegoroczną wiosnę.
Na ramieniu znowu szara torba, nic na to nie poradzę- pasuje mi praktycznie do wszystkiego i mieści moje niezbędne 'drobiazgi'.
